Nung bata ako lahat ay madali lang para sakin konting iyak meron na, konting pag mamaktol ibibigay na, konting pag ngunguso ko lang pag bibigyan na ako.
akala ko habang buhay ganun lang ang buhay pero mali ako!, hindi pala, kala lang pala ganun noon kasi bata pa ako lagi lang ako pinagbibigyan sa mga gusto ko.
mali, at maling mali at tunay na mali talaga yung mga naging teacher ko noong musmos pa ako at wala pang paki-alam sa mundo na ang buhay daw ay magiging maganda pag walang lagpas yung pag lalapat ko ng kulay sa mga pinakukulayan nila sa loob ng class room dahil colourful daw ang mundo. Pero sa totoo lang hindi talaga ganun yun dahil maraming bagay ang makakapag pabulag sa mga mata natin pag labas natin ng class room at tanging mundo na walang kulay ang ating masasaksihan, at tangin mundo ng puro kaguluhan, mundo ng kalungkutan, mundo ng kagutoman, mundo ng pag hihinagpis, mundo ng luha, mundo ng sakuna ang makikita mo. At ito ang tunay na mukha ng ating mundo. Nasaan na yung mga pahina na aking nakulayan na may mga dahon na luntian, mga ilago na puti sa sobrang linis, yung mga ibong may kulay kayunmangi, dilaw, at asul, nasaan na rin ang dagat na kinulayan ko ng asul, at yung mga palay na ginuhit ko, yung mga bundok?, mga hayop na minsan mukhang na pag tripan dahil sa kulay na aking nailalapat, at yung bahay kubo na may pamilyang masayang namumuhay doon? Nasaan na sila? Nasaan na yung makulay na mundong ipinag mamalaki satin n gating mga butiin guro? Nasaan na yung wonderful world? Natin!
-ZeKE13
akala ko habang buhay ganun lang ang buhay pero mali ako!, hindi pala, kala lang pala ganun noon kasi bata pa ako lagi lang ako pinagbibigyan sa mga gusto ko.
mali, at maling mali at tunay na mali talaga yung mga naging teacher ko noong musmos pa ako at wala pang paki-alam sa mundo na ang buhay daw ay magiging maganda pag walang lagpas yung pag lalapat ko ng kulay sa mga pinakukulayan nila sa loob ng class room dahil colourful daw ang mundo. Pero sa totoo lang hindi talaga ganun yun dahil maraming bagay ang makakapag pabulag sa mga mata natin pag labas natin ng class room at tanging mundo na walang kulay ang ating masasaksihan, at tangin mundo ng puro kaguluhan, mundo ng kalungkutan, mundo ng kagutoman, mundo ng pag hihinagpis, mundo ng luha, mundo ng sakuna ang makikita mo. At ito ang tunay na mukha ng ating mundo. Nasaan na yung mga pahina na aking nakulayan na may mga dahon na luntian, mga ilago na puti sa sobrang linis, yung mga ibong may kulay kayunmangi, dilaw, at asul, nasaan na rin ang dagat na kinulayan ko ng asul, at yung mga palay na ginuhit ko, yung mga bundok?, mga hayop na minsan mukhang na pag tripan dahil sa kulay na aking nailalapat, at yung bahay kubo na may pamilyang masayang namumuhay doon? Nasaan na sila? Nasaan na yung makulay na mundong ipinag mamalaki satin n gating mga butiin guro? Nasaan na yung wonderful world? Natin!
-ZeKE13